হনুমান চালিশা অসমীয়াত

Hanuman Chalisa Assamese

দোহা
শ্ৰী গুৰু চৰণ সৰোজ ৰজ,
নিজ মনু মুকুৰ সুধাৰি।
বৰনউ ৰঘুবৰ বিমল জসু,
জো দায়কু ফল চাৰি॥

বুদ্ধিহীন তনু জানিকে,
সুমিৰৌ পৱন কুমাৰ।
বলবুদ্ধি বিদ্যা দেহু মোহি,
হুবহু কলেশ বিকাশ॥

চৌপাঈ
জয় হনুমান জ্ঞান গুণ সাগৰ,
জয় কপীস তিহুঁ লোক উজাগৰ॥
ৰামদূত অতুলিত বল ধামা,
অজ্ঞানি পুত্ৰ পৱন সুত নামা ॥

মহাবীৰ বিক্ৰম বজৰঙ্গী,
কুমতি নিবাৰ সুমতি কে সঙ্গী॥
কাঞ্চন বৰণ বিৰাজ সুবেসা,
কানন কুণ্ডল কুঞ্চিত কেশা॥

হাথ ব্ৰজ ঔৰ ধ্বজা বিৰাজৈ,
কাঁন্ধে মুঞ্জ জনেও সাজৈ॥
শঙ্কৰ সুবন কেশৰী নন্দন,
তেজ প্ৰতাপ মহা জগ বন্দন॥

বিদ্যাবান গুণী অতি চাতুৰ,
ৰাজ কাজ কৰিবে কো আতুৰ॥
প্ৰভু চৰিত্ৰ শুনিবেকো ৰসিয়া,
ৰাম-লক্ষণ সীতা মন বসিয়া॥

সুক্ষ্ম ৰূপ ধৰি সিয়াঁহি দিখায়া,
বিকট ৰূপ ধৰি লঙ্ক জৰাৱা॥
ভীমৰূপ ধৰি অসুৰ সংহাৰে,
ৰামচন্দ্ৰকে কাজ সঁৱাৰে॥

লায় সঞ্জীবন লক্ষণ জিয়ায়ে,
শ্ৰীৰঘুবীৰ হৰষি উৰ লায়ে॥
ৰঘুপতি কীন্হী বহুত বঢ়াই,
তুম মম প্ৰিয় ভৰত সম ভাই॥

সহস বদন তুমহাৰো যশ গাৱৈ,
অস কহি শ্ৰীপতি কণ্ঠ লগাৱৈ॥
সনকাদিক ব্ৰহ্মাদি মুনীসা,
নাৰদ সাৰদ সহিত অহীসা॥

যম কুবেৰ দিগপাল জহাঁতে,
কবি কোবিদ কহি সকে কহাঁতে॥
তুম উপকাৰ সুগ্ৰীবহি কীন্হা,
ৰাম মিলায় ৰাজপদ দীন্হা॥

তুম্হৰো মন্ত্ৰ বিভীষন মানা,
লঙ্কেস্ৱৰ ভএ সব জগ জানা ॥
যুগ সহস্ৰ যোজন পৰ ভানু,
লীল্যো তাহি মধুৰ ফল জানু॥

প্ৰভু মুদ্ৰিকা মেলি মুখ মাহী,
জলধি লাঙিঘ গয়ে অচৰজ নাহি॥
দুৰ্গম কাজ জগতকে জেতে,
সুগম অনুগ্ৰহ তুমহাৰে তেতে॥

ৰাম দুৱাৰে তুম ৰখৱাৰে,
হোত ন আজ্ঞা বিন পসাৰে॥
সব সুখ লহে তুমহাৰী সৰনা,
তুম ৰক্ষক কাহু কো ডৰনা ॥

আপন তেজ সংহাৰো আপৈ,
তিনিলোক হাকতে কাঁপৈ॥
ভূত-পিশাচ নিকট নহী আৱৈ,
মহাবীৰ জব নাম সুনাৱৈ॥

নাসৈ ৰোগ হৰে সব পীৰা,
জপত নিৰন্তৰ হনুমত বীৰা॥
সংকটত হনুমান ছুৰাৱৈ,
মনক্ৰম বচন ধ্যান লাৱৈ॥

সব পৰ ৰাম তপস্বী ৰাজা,
তিনকে কাজ সকল তুম সাজা।
ঔৰ মনোৰথ জো কোই লাৱৈ,
সোই অমিত জীৱনফল পাৱৈ॥

চাৰো যুগ পৰতাপ তুমহাৰা,
হৈ পৰসিদ্ধ জগত উজিয়াৰা॥
সাধু সন্তকে তুম ৰখৱাৰে,
অসুৰ নিকন্দন ৰাম দুলাৰে॥

অস্ত সিদ্ধি নৌনিধিকে দাতা,
অস বৰ দীন জানকী মাতা॥
ৰাম ৰসায়ন তুমহাৰে পাসা,
সদা ৰহো ৰঘুপতি কে দাসা॥

তুমহাৰে ভজন ৰাম কো পাৱে,
জনম-জনম কে দুখ বিচাৰাৱে॥
অন্তকাল ৰঘুবৰ পুৰ জাই,
জহাঁ জন্ম হৰি ভক্ত কহাই॥

ঔৰ দেৱতা চিত্য ন ধৰই,
হনুমত সেই সৰ্ব সুখকৰই॥
সঙ্কট কটে মিতে সব পীৰা,
জো সুমিৰে হনুমত বলবীৰা॥

জয় জয় জয় হনুমান গোঁসাই,
কৃপা কৰহু গুৰুদেৱ কী নাই॥
য়ে শতবাৰ পাঠ কৰে জোই,
ছুটহি বন্দী মহা সুখ হোই॥

জো য়েহ পঢ়ৈ হনুমান চালীসা,
হোই সিদ্ধি সাখী গৌৰীসা॥
তুলসী দাস সদা হৰি চেৰা,
কীজে নাথ হৃদয় মুহঁ ডেৰা॥

দোহা
পবন তনয় সঙ্কট হৰণ, মঙ্গল মুৰতি ৰূপ॥
ৰাম-লক্ষণ সীতা সহিত, হৃদয় বসহু সূৰ ভূপ॥