শ্ৰী লক্ষ্মী চালীসা অসমীয়াত

Lakshmi Chalisa in Assamese

শ্ৰী লক্ষ্মী চালীসা অসমীয়াত

দোহা
মাতু লক্ষ্মী কৰি কৃপা কৰো হৃদয় মেং ৱাস ।
মনো কামনা সিদ্ধ কৰ পুৰৱহু মেৰী আস ॥

সোৱঠা
য়হী মোৰ অৰদাস, হাত জোড় বিনতী কৰু ।
সববিধি কৰৌ সুবাস, জয় জননি জগদম্বিকা ॥

চৌপাঈ
সিন্ধু সুতা মৈং সুমিৰৌং তোহী ।
জ্ঞান বুদ্ধি ৱিদ্যা দো মোহি ॥
তুম সমান নহিং কোঈ উপকাৰী ।
সব ৱিধি পুৰবহু আস হমাৰী ॥

জৈ জৈ জগত জননি জগদম্বা ।
সবকে তুমহী হো স্ৱলম্বা ॥
তুম হী হো ঘট ঘট কে ৱাসী ।
ৱিনতী যহী হমাৰী খাসী ॥

জগ জননী জয় সিন্ধু কুমাৰী ।
দীনন কী তুম হো হিতকাৰী ॥
ৱিনৱৌং নিত্য তুমহিং মহাৰানী ।
কৃপা কৰৌ জগ জননি ভৱানী ॥

কেহি ৱিধি স্তুতি কৰৌং তিহাৰী ।
সুধি লীজৈ অপৰাধ বিসাৰী ॥
কৃপা দৃষ্টি চিতৱো মম ওৰী ।
জগত জননি ৱিনতী সুন মোৰী ॥

জ্ঞান বুদ্ধি জয় সুখ কী দাতা ।
সঙ্কট হৰো হমাৰী মাতা ॥
ক্ষীৰ সিন্ধু জব ৱিষ্ণু মথায়ো ।
চৌদহ ৰত্ন সিন্ধু মেং পায়ো ॥

চৌদহ ৰত্ন মেং তুম সুখৰাসী ।
সেৱা কিয়ো প্ৰভুহিং বনি দাসী ॥
জব জব জন্ম জহাং প্ৰভু লীন্হা ।
ৰূপ বদল তহং সেৱা কীন্হা ॥

স্ৱয়ং ৱিষ্ণু জব নৰ তনু ধাৰা ।
লীন্হেউ অৱধপুৰী অৱতাৰা ॥
তব তুম প্ৰকট জনকপুৰ মাহীং ।
সেৱা কিয়ো হৃদয় পুলকাহীং ॥

অপনায়ো তোহি অন্তৰ্যামী ।
ৱিশ্ৱ ৱিদিত ত্ৰিভুৱন কী স্ৱামী ॥
তুম সব প্ৰবল শক্তি নহিং আনী ।
কহঁ তক মহিমা কহৌং বখানী ॥

মন ক্ৰম ৱচন কৰৈ সেৱকাঈ ।
মন-ইচ্ছিত ৱাঞ্ছিত ফল পাঈ ॥
তজি ছল কপট ঔৰ চতুৰাঈ ।
পূজহিং ৱিৱিধ ভাঁতি মন লাঈ ॥

ঔৰ হাল মৈং কহৌং বুঝাঈ ।
জো যহ পাঠ কৰে মন লাঈ ॥
তাকো কোঈ কষ্ট ন হোঈ ।
মন ইচ্ছিত ফল পাৱৈ ফল সোঈ ॥

ত্ৰাহি-ত্ৰাহি জয় দুঃখ নিৱাৰিণী ।
ত্ৰিৱিধ তাপ ভৱ বন্ধন হাৰিণি ॥
জো যহ চালীসা পঢ়ে ঔৰ পঢ়াৱে ।
ইসে ধ্যান লগাকৰ সুনে সুনাৱৈ ॥

তাকো কোঈ ন ৰোগ সতাৱৈ ।
পুত্ৰ আদি ধন সম্পত্তি পাৱৈ ॥
পুত্ৰ হীন ঔৰ সম্পত্তি হীনা ।
অন্ধা বধিৰ কোঢ়ী অতি দীনা ॥

ৱিপ্ৰ বোলায় কৈ পাঠ কৰাৱৈ ।
শঙ্কা দিল মেং কভী ন লাৱৈ ॥
পাঠ কৰাৱৈ দিন চালীসা ।
তা পৰ কৃপা কৰৈং গৌৰীসা ॥

সুখ সম্পত্তি বহুত সী পাৱৈ ।
কমী নহীং কাহূ কী আৱৈ ॥
বাৰহ মাস কৰৈ জো পূজা ।
তেহি সম ধন্য ঔৰ নহিং দূজা ॥

প্ৰতিদিন পাঠ কৰৈ মন মাহীং ।
উন সম কোঈ জগ মেং নাহিং ॥
বহু ৱিধি ক্যা মৈং কৰৌং বড়াঈ ।
লেয় পৰীক্ষা ধ্যান লগাঈ ॥

কৰি ৱিশ্ৱাস কৰৈং ৱ্ৰত নেমা ।
হোয় সিদ্ধ উপজৈ উৰ প্ৰেমা ॥
জয় জয় জয় লক্ষ্মী মহাৰানী ।
সব মেং ৱ্যাপিত জো গুণ খানী ॥

তুম্হৰো তেজ প্ৰবল জগ মাহীং ।
তুম সম কোউ দয়াল কহূঁ নাহীং ॥
মোহি অনাথ কী সুধি অব লীজৈ ।
সঙ্কট কাটি ভক্তি মোহি দীজে ॥

ভূল চূক কৰী ক্ষমা হমাৰী ।
দৰ্শন দীজৈ দশা নিহাৰী ॥
বিন দৰশন ৱ্যাকুল অধিকাৰী ।
তুমহিং অক্ষত দুঃখ সহতে ভাৰী ॥

নহিং মোহিং জ্ঞান বুদ্ধি হৈ তন মেং ।
সব জানত হো অপনে মন মেং ॥
ৰূপ চতুৰ্ভুজ কৰকে ধাৰণ ।
কষ্ট মোৰ অব কৰহু নিৱাৰণ ॥

কহি প্ৰকাৰ মৈং কৰৌং বড়াঈ ।
জ্ঞান বুদ্ধি মোহিং নহিং অধিকাঈ ॥
ৰামদাস অব কহৈ পুকাৰী ।
কৰো দূৰ তুম ৱিপতি হমাৰী ॥

দোহা
ত্ৰাহি ত্ৰাহি দুঃখ হাৰিণী হৰো বেগি সব ত্ৰাস ।
জয়তি জয়তি জয় লক্ষ্মী কৰো শত্ৰুন কা নাশ ॥
ৰামদাস ধৰি ধ্যান নিত ৱিনয় কৰত কৰ জোৰ ।
মাতু লক্ষ্মী দাস পৰ কৰহু দয়া কী কোৰ ॥