শিৱ চালীসা অসমীয়াত | Shiva Chalisa in Assamese

শিৱ চালীসা,Shiva Chalisa in Assamese

Shiva Chalisa in Assamese

শিৱ চালীসা অসমীয়াত

দোহা
জয় গণেশ গিৰিজাসুৱন মঙ্গল মূল সুজান ।
কহত অয়োধ্যাদাস তুম দেউ অভয় ৱৰদান ॥

জয় গিৰিজাপতি দীনদয়ালা ।
সদা কৰত সন্তন প্ৰতিপালা ॥
ভাল চন্দ্ৰমা সোহত নীকে ।
কানন কুণ্ডল নাগ ফনী কে ॥

অঙ্গ গৌৰ শিৰ গঙ্গ বহায়ে ।
মুণ্ডমাল তন ক্ষাৰ লগায়ে ॥
ৱস্ত্ৰ খাল বাঘম্বৰ সোহে ।
ছৱি কো দেখি নাগ মন মোহে ॥

মৈনা মাতু কি হৱে দুলাৰী ।
ৱাম অঙ্গ সোহত ছৱি ন্যাৰী ॥
কৰ ত্ৰিশূল সোহত ছৱি ভাৰী ।
কৰত সদা শত্ৰুন ক্ষয়কাৰী ॥

নন্দী গণেশ সোহৈং তহং কৈসে ।
সাগৰ মধ্য কমল হৈং জৈসে ॥
কাৰ্তিক শ্যাম ঔৰ গণৰাঊ ।
যা ছৱি কৌ কহি জাত ন কাঊ ॥

দেৱন জবহীং জায় পুকাৰা ।
তবহিং দুখ প্ৰভু আপ নিৱাৰা ॥
কিয়া উপদ্ৰৱ তাৰক ভাৰী ।
দেৱন সব মিলি তুমহিং জুহাৰী ॥

তুৰত ষডানন আপ পঠায়ৌ ।
লৱ নিমেষ মহং মাৰি গিৰায়ৌ ॥
আপ জলন্ধৰ অসুৰ সংহাৰা ।
সুয়শ তুম্হাৰ ৱিদিত সংসাৰা ॥

ত্ৰিপুৰাসুৰ সন যুদ্ধ মচাঈ ।
তবহিং কৃপা কৰ লীন বচাঈ ॥
কিয়া তপহিং ভাগীৰথ ভাৰী ।
পুৰব প্ৰতিজ্ঞা তাসু পুৰাৰী ॥

দানিন মহং তুম সম কোউ নাহীং ।
সেৱক স্তুতি কৰত সদাহীং ॥
ৱেদ মাহি মহিমা তুম গাঈ ।
অকথ অনাদি ভেদ নহীং পাঈ ॥

প্ৰকটে উদধি মন্থন মেং জ্ৱালা ।
জৰত সুৰাসুৰ ভএ ৱিহালা ॥
কীন্হ দয়া তহং কৰী সহাঈ ।
নীলকণ্ঠ তব নাম কহাঈ ॥

পূজন ৰামচন্দ্ৰ জব কীন্হাং ।
জীত কে লঙ্ক ৱিভীষণ দীন্হা ॥
সহস কমল মেং হো ৰহে ধাৰী ।
কীন্হ পৰীক্ষা তবহিং ত্ৰিপুৰাৰী ॥

এক কমল প্ৰভু ৰাখেউ জোঈ ।
কমল নয়ন পূজন চহং সোঈ ॥
কঠিন ভক্তি দেখী প্ৰভু শঙ্কৰ ।
ভয়ে প্ৰসন্ন দিএ ইচ্ছিত ৱৰ ॥

জয় জয় জয় অনন্ত অৱিনাশী ।
কৰত কৃপা সবকে ঘট ৱাসী ॥
দুষ্ট সকল নিত মোহি সতাৱৈং ।
ভ্ৰমত ৰহৌং মোহে চৈন ন আৱৈং ॥

ত্ৰাহি ত্ৰাহি মৈং নাথ পুকাৰো ।
যহ অৱসৰ মোহি আন উবাৰো ॥
লে ত্ৰিশূল শত্ৰুন কো মাৰো ।
সঙ্কট সে মোহিং আন উবাৰো ॥

মাত পিতা ভ্ৰাতা সব কোঈ ।
সঙ্কট মেং পূছত নহিং কোঈ ॥
স্ৱামী এক হৈ আস তুম্হাৰী ।
আয় হৰহু মম সঙ্কট ভাৰী ॥

ধন নিৰ্ধন কো দেত সদা হী ।
জো কোঈ জাঞ্চে সো ফল পাহীং ॥
অস্তুতি কেহি ৱিধি কৰোং তুম্হাৰী ।
ক্ষমহু নাথ অব চূক হমাৰী ॥

শঙ্কৰ হো সঙ্কট কে নাশন ।
মঙ্গল কাৰণ ৱিঘ্ন ৱিনাশন ॥
যোগী যতি মুনি ধ্যান লগাৱৈং ।
শাৰদ নাৰদ শীশ নৱাৱৈং ॥

নমো নমো জয় নমঃ শিৱায় ।
সুৰ ব্ৰহ্মাদিক পাৰ ন পায় ॥
জো যহ পাঠ কৰে মন লাঈ ।
তা পৰ হোত হৈং শম্ভু সহাঈ ॥

ৰনিয়াং জো কোঈ হো অধিকাৰী ।
পাঠ কৰে সো পাৱন হাৰী ॥
পুত্ৰ হোন কী ইচ্ছা জোঈ ।
নিশ্চয় শিৱ প্ৰসাদ তেহি হোঈ ॥

পণ্ডিত ত্ৰয়োদশী কো লাৱে ।
ধ্যান পূৰ্ৱক হোম কৰাৱে ॥
ত্ৰয়োদশী ৱ্ৰত কৰৈ হমেশা ।
তন নহিং তাকে ৰহৈ কলেশা ॥

ধূপ দীপ নৈৱেদ্য চঢ়াৱে ।
শঙ্কৰ সম্মুখ পাঠ সুনাৱে ॥
জন্ম জন্ম কে পাপ নসাৱে ।
অন্ত ধাম শিৱপুৰ মেং পাৱে ॥

কহৈং অয়োধ্যাদাস আস তুম্হাৰী ।
জানি সকল দুখ হৰহু হমাৰী ॥

দোহা

নিত নেম উঠি প্ৰাতঃহী পাঠ কৰো চালীস ।
তুম মেৰী মনকামনা পূৰ্ণ কৰো জগদীশ ॥

Post a Comment

0 Comments